Mavi Rüya Öyküleri -Girizgah- Yelkenli Sevgili

0
137
Mavi Rüya Öyküleri -Girizgah- Yelkenli Sevgili

Denize hasretlik çekeriz.

Bağrımızda bizden olmayan sahte güllerle

Ummanda dalıp gitmeye pek meyilliyiz.

Başıbozuk yelkenliler gibi ufukta kaybolan son sevgiliye,

Sorunsuzca iç çekeriz,

Gitme !

Demek

Geçmez

Bile

Aklımızdan…

Deli borandır aşkın adı.

Eser bilene de,

Bilmeyene de,

Sessizce…

Önüne kattı mıydı seni,

Uçurur nefretin karayeline…

Boynu bükülür sevda kuşunun.

Kırlangıçlara düşer yuvası,

Yaralıdır kanadının uç karası…

Suskunluğuyla bulduğu

Gagası kırık serçeyle,

Tutuşurlar el ele,

Uzanır sevgileri bilinmezliğe…

Pahası biçilmez firâkının.

Ayrı düşmeye gör bir kere,

Gönüldaşlıktan serkeşliğe

Dolanan yolların.

Bitmek bilmez!

Yalnız kalırsın.

Sen,

İstesen de

İstemesen de…

Aşka içre gerekmez diz dize gülüşmek.

Sırlar bulandı mı

sular durulur,

Kalkar yediveren gülleri

güneşe durur…

Süzülür bırakıp gidenler ufukta,

Kaçak istimbotlar gibi,

Borana tutulurlar bir anda…

Yerle bir olur bazıları azgın dalgalarda.

Kurtulan olmaz sevdanın ah ettiği,

Tuzlu sularda…

Ölümü hayal etmek kalır usulca,

Sevdiğinin kollarında.

 

Zordur Beklemek !

Tozlu raflardan indirilen

Eski ciltli bir kitap gibi

Sarıp sarmalar sayfalarıyla seni…

Yaprak yaprak dökülür dillerden

Söylenmemiş kelimeler,

Kesir işaretiyle – kesilir –

cümleler !

Boğazda düğümlenmiş,

Yarım kalan sevişmeler…

Uzaktır yârin bakışı.

Bir gülüş ki unutulur,

Gönlün herhangi bir yerinde

kurutulur…

Denize hasretlik çekeriz,

Bakarız yelkenli sevgilinin ardından,

El sallarız dönmeyeceğini bile bile

Gidenlerin ardından…