Kasım’da Ben

Şu Kasım var ya, şu Kasım

Acayip şeylerle tanışma vaktimdir geçmişte;

Beni bana getiren

Beni bana anlatan

Buz yangını dediğim hisler yaşatan…

Öyle ki

Güze değen bakışlarım, güneş gibi parladı bir Kasım günü

Bir gülüş gördüm

O gülüşte aşk denen şiiri buldum

O şiiri ezberledim

Sonra ıslıklar çalarak yürüdüm Hisar’da

Kimi hayta dedi, kimi sorumsuz o görünüşe

Oysa aşıktım be abi!

Aşkın sorumsuzluk olma gibi bir ihtimali var mı

Hadi haytalık neyse…

Şu Kasım var ya, şu Kasım!

Şimdi şair diyorlarsa bana, sebebi o işte

Bütün müzik türlerini dinlediğim

Bütün kitap türlerini kurcaladığım

Beni kışa, kavgaya, mücadeleye

Ve dahası aşka hazır eden vakit!

Hikayemde böyle başrol olmuşken benim

Kasım’da aşk başkadır değil

‘’Kasım’da başlayan aşk kalıcıdır’’ derim…