Hangi Mutluluk

Denemediğiniz yol kaldı mı mutluluk için…?

Bazen başarılı olduğunuzu sandınız, kimi zaman başardınız fakat uzun sürmedi… Açıkça söyleyeyim, tekrar bir yolunu bulsanız da, o da uzun sürmeyecek…

Eğer gerçek bir kalbe sahipseniz, o kalpte gerçek insani duygular büyüttüyseniz bunca zaman, başkalarının derdini dert eden biriyseniz, sürekli bir mutluluk asla sizinle olmayacak…

Bazen bir haber bülteninde haykıracak sunucu; “Yine bir kadın cinayeti! ‘Çocuğun önünde sigara içme’ diyen kadını kocası öldürdü!” 

Bazen elleriniz cebinizde, ıslık çalıp keyifli bir yürüyüşe çıkmışken, bir sokak hayvanının öldürülüp kenara atıldığını göreceksiniz…

Bazen de, bir akrabanız sizden borç isteyecek ve siz bu defa mahcup bir şekilde paranızın olmadığını söyleyince telefon yüzünüze kapatılacak…

Bir şiir yazacaksınız, belki bir filmden, bir şarkıdan coşkulanıp; ‘Her şeye rağmen umut’ başlıklı… Daha siz şiirinizi dünyaya usulca söyleyemeden, sokaktan kavga sesleri gelecek. Perdenizi aralayıp şöyle bir baktığınızda, iki komşunuzun park kavgasında birbirlerine ana avrat sövüşüne şahit olacaksınız…

Hatır kahveleri içmek için eski dostu davet edeceksiniz. Kahveler bitip vedalaştıktan sonraki kırk yıl boyunca defalarca, aslında hiç dost olamadığınızı anlayacaksınız… 

Biraz ağız tadı için, kendinize bir çikolata almak üzere markete gireceksiniz, tezgahın üzerindeki gazete manşeti kalbinize bir ağrı indirecek; “Yine çocuk tacizi!” Ve hemen sağ altında başka bir haber; “Güzel manken sanat için soyundu!” Çikolatayı rafa geri koyup hızla marketten çıkacaksınız…

Kaos, bunalım, yorgunluk derken, birkaç günlük kıyı kaçamağı yapmak isteyeceksiniz. Kumsalda kitap okurken burnunuza yanık kokuları gelecek karşıdaki ormandan, cayır cayır…

İçtiğiniz suyun kirli, yediğiniz domatesin hormonlu, giydiğiniz gömleğin kanserojen madde içerikli olduğunu fark edeceksiniz, yine de başka çareniz olmadığı için aynı ürünleri tüketmeye, kullanmaya devam edeceksiniz…

Okudukça, izledikçe, şu dibi delik yerkürenin seslerini dinledikçe fark etmeye devam edeceksiniz, kötülüğün bizzat insanlar tarafından insanların üzerine salındığını…

“Abartma! Herkes mi kötü be abi?’’ diyorsunuz şimdi değil mi?
Bu saydıklarım ve daha fazlası, senin var sandığın iyi insanların yaşadığı sokaklarda, caddelerde, şehirlerde oluyorsa-olabiliyorsa ve o iyi (!) insanlar buna izin veriyorlarsa, herkes kötüdür…
Kötülükten rahatsız olmayanlar, sadece rahatsız olmuş gibi yapanlar, iyi insan olamaz!