Çocuklar Ölmesin

Yalnızca bir beden midir?
Topraktan türeyen, yaş alamadan tekrar toprağa karışan…
Çürüyen, insanlıktan yem rolüne bürünen…
Böyle acımasızca yok olan, yokluğuyla kan donduran kimdir?
Yaratılanların hangi türüdür?
Varlığın en güzel kanıtı olan masum bir çocuk mudur yoksa?
Tohum halindeki bir gelecek midir?
Yahut sıcacık bir tebessüm…
Kalplere dokunan sihirli bir göz bebeği midir?

YAZIK Kİ EVET!

Gördüğünden memnun olmayan,
bin bir yaş dolu göz “EVET” diye haykırırken;
ruhum hiddetle reddediyor…
Yürek, masumiyetin yeryüzünden silinmesini kaldıramıyor…
Akıl almıyor, inanç yitiyor…
Sevgi; ansızın yok oluyor…
Evren; günden güne hissizleşiyor…
Ve insanlık…
Ruhlarını arındırmaktan yoksun;
O çok büyük insanlık!
Nereye gidiyor?