Baktığı Yeri Hatırlıyorum Sadece

0
74
Baktığı Yeri Hatırlıyorum Sadece
Baktığı Yeri Hatırlıyorum Sadece

Gelip gider mi bazıları
Kalır mı ya da arada bi ?
Süsler mi hayatımın bi zerresini
Kaçar mıyım ya da ondan arada bi ?
Kaçmış olsaydım şimdiye kadar
Seslenir miydim peki duymaması için?
Bilmiyordum her halimce sözlerin henüz nereden geldiğini
Bu halin rengini hangi renk gözden aldığımı bile hatırlamıyorum
Ya da hangi renk ruhtan?
Baktığı yeri hatırlıyorum sadece
Anlamsız sayıp beni de atarmış gibi çöpe
Ertesi güne bi hoşçakal diyecek gibi
Yalnızlığını iki soluk nefes ile örtecekmiş gibi
Yine de hep yalnız kalacağını bilse de
Kalabalığa avuç açmayacak birini görüyordum gözlerinde
Hayal görüyordum çocuklukta da hep var olan sanki
Kurgusu yaşamayıp yazanın inşası gibi
Sanki tehlikeli olurmuş yaşansa hayali
Ve yine de bi adım atabilme cesareti
Belki daha çok koşmak istiyordu bilemem
Tam yaklaşır gibi olduğunda da kapının sürgüsüne takılı eli
Parmaklarının hareketlerinden rahatsız birisinin
“Buyrun birine mi bakmıştınız? ” sorusuna verilemeyecek bi cevap sallanıyordu gözlerinde
Belki bu endişe daha çok onu geri çevirdi öncesinden bahçesinden
Hayal bile kuramıyordu belki o yüzden
Kumdan evlere dönüştürüp içine yığınlarca insanlar dolduruyordu kim bilir?
Ve içine doldurduklarından birileri ona her ziyaretinde
“Buyrun birine mi bakmıştınız?” demeye devam edecekmiş gibi..
Sahi kime bakmıştı o?
Baktığı yeri bilip neyi aradığını henüz bilmiyormuşum meğer…

PAYLAŞ
Önceki İçerikHULKAR ABDULLAYEVA KONSERİ
Sonraki İçerikSen Gül Yeter Ki
Ödün Aslı Kocaman
Merhabalar. Ben Ödün KOCAMAN Fakat bana arada da olsun Ödün Aslı Kocaman demeniz çok hoşuma gideceğini düşünüyorum Ben 1991 doğumlu bi yengeç burcu adayıyım. Ve burçlarla biraz haşır neşir olduğumdan söylemem gerekir ki çok değişkenim. Aynı zamanda melankolik bu havalar pek iyi olmasa da arada bi işe yaradığını düşünüyorum. Neden mi? O anın etkisinde en azından bişeyler yazabiliyorum ve şarkı mırıldanıyorum. Evet ben yazıyorum onları da. Çocukken hiç unutmam hatta ilk bestem 7 yaşında annem temizlik yaparken fortmentonun üstüne çıkıp bağıra bağıra şarkı söylememle başladı. He ilk etapta saçma mıydı evet :) Söylediğim tek şey şu : Pencereyi açtım balkonuma baktım Baktım arabalar geçiyor pencereyi kapattım :)) Hatta arkadan da ağzımda müziğini de mırıldanıyorum ama nasıl hâlâ hatırlarım Arabaları sayardık ablamla balkondan Kesin o sıralar bilinçaltıma yerleşmiştir İkinci bestem daha 9 mu 10 mu ne yaşlarda yazmıştım. Bir ay ışığı var uzakta... Şuan sözlerin çoğunu hatırlamam Fakat hatırladıklarım da nasıl bi ruh hali ile yazdığımı düşünürüm. Güzel şiir yazmaya çalışırdım ta o zamanlar Ama itiraf etmek gerekirse, Küçükken de leyla hallerim vardı. O yüzden yazdım saçmaladım gerektiğinde ve en çok ta ders çalışırken beni yoklayan bi kaç ilhama rastlardım yeni bi besteye Evet işte bi gün ne işe yarayacağını düşünmeden hep yazdım Ve sevmek için sevdim çoğunda da Çünkü yazmak için ya sevmek gerekirdi benim için ya da tuhaf olmak. Açıkçası çok kitap okuduğumu söyleyemem Genelde de okuduklarımda ya kendimi fazlasıyla bulmuşumdur Ya da özet olarak verilen kitaplardır Çünkü biraz alışkanlık olduğunu düşünüyorum En son okuduğum ve gece gündüz aralıksız bitirdiğim kitap Sofie'nin Dünyası'ydı Önceden de David Copperfield. Sizlere bi önerim, eğer felsefeyi, düşünmeyi seviyorsanız "Sofie nin Dünyası" tamamen size göre. Şarkı sözü hep yapmışımdır. Şiir tadında şarkıların ne kadar söylenebilir bilmiyorum ama yazdım işte. Şimdiye dek yazıp ta sevmiş olduğum şiirlerin içinde en çok, "Karanlığın Ortasındayım " gelmektedir Şarkılarımdan en çok ta " Bir Kaç Yıl Önceye " Bunları daha içten yazdığımı düşünüyorum Hım bu arada sadece kendi eserlerim dışında idol olarak görmüş olduğum şarkıcı Teoman 'dır Dikkatlice dinleyin tüm şarkılarında betimlemeler süslüdür ve bi hikaye gözünüzün önüne gelir dinledikçe Can Atilla mesela diğer değerli sanatçımız Can Atilla'nın Hamamda İlk Gözyaşları şarkısının eşliğinde yazarım çoğu yazımı. Bazen sözsüz müzik ' Ne düşünürsen düşün? " der ve bize gökyüzünde bi özgürlük tanır Melodiler süsler hayalimizi Şiir olarak baktığımda Necip Fazıl, Atilla İlhan gelir aklıma Şarkı dinlemeyi daha çok severim Her duygunun bi rengi var çünkü ister istemez üstüne giyinirsin Bu arada siz benim Edebiyat ya da Konservatuvar bitirmiş olduğumu düşünüyor olabilirsiniz. Ani ve cahilce net bi karar ile sevdiğim bir ders olan Matematik in peşine düştüm ben Matematik bitirdim Bülent Ecevit Üniversitesi'nde Yani mutsuz muyum şuan bu konuda hayır! Sadece derste öğrencilerimi bu sessiz şairane tabiatımla uyutabileceğimi düşünüyorum o kadar E bu da beni biraz üzüyor ama olsun Sonuçta karalamayı kesmedik ya :) Herkes karaladıkları kadar hayalini canlandırır kağıtta Mesela çocukken en basiti çizdiğimiz resimde bile Güneş vardı ve biz yaz kış duman çizerdik Çünkü bazen hayalin de yazı kışı ya da imkansızı yok! Teşekkürler Sanat duvarı ekibi ve siz değerli okuyucularım Sağlıcakla kalın..