Öyle bir bakış ki yakar yüreğini.
Hiçbir zaman senin olamayacak, ama seninmişcesine bakacak.
Anlatırken dil tutulacak.
Anlamayacak kimse ne anlattığını.
O dil ki;
Kimine göre hep saçmalayacak.
Halbuki hep O’nu anlatacak.
Akıl duracak.
Nefes daralacak.
Ses kısılacak.
Her yerde “Acaba” lar olacak.
Dağılacak dikkat,
Planlar atılacak,
Her şeyin sonu “O” olacak.
Ümit Yaşar, Ayten diyecek “O” na,
Radyo da Orhan dan ,Ayşem diye dinleyeceksin.
Seninki sende kalacak.
Bir mahalle delikanlısı edasıyla her o ismi duyduğunda
İlk defa duyuyormuş gibi davranacak nefsin.
Kimse anlamayacak.
Kazınacak kalbe o bakışlar.
Bu sana yetecek.
Ve O,
Hiçbir zaman senin olmayacak
Ama seninmiş gibi bakacak.
Başkasına ait, bize yakışmaz diyeceksin,
Başını önüne eğeceksin.
Gerekirse çekip gideceksin…
O bile anlamayacak.
