Bulmak için karanlık sokaklar arıyorum kendime,
her şey bir an içinse Shakespeare aramızda.
Cevaplarını tüketmiş soluk yüzlü adamlar
şehrin en kalabalık hallerinde
allah gibiyalnızlar, devlet.
Bozacılar neden suskun
şairler neden şuurlu?
İzdiham halinde yürünen caddelerde
gerçeği avuçlamış atlar gibi koşuyorum.
Hayata bir butik upload edin,
uzun sürdü.
Kendimden kurtulmak için mi?
Sokratı duyun diye haykırıyorum.
Işıktan uzak durun
ışık patlayınca çok iyi görüyorum.
Çünkü ben!
gök gürültüsünde fotoğrafı çekilmiş
çocuklar gibiyim.
Yüzümü hep kirli buluyorum.
