Susun artık kaldırım taşları
Ne feryat ediyorsunuz böyle
Durun durduğunuz yerde.
Öyle sessizce
Sakın zalim sanmayın beni
Bakmayın bana yan yan öyle
Ben de sizler kadar perişan
Doğduğuma pişmanım
Sadece çiğnenen ezilen sizler misiniz?
Anladım ki dünyadan habersizsiniz
Patron işçiyi,
Amir memuru,
Zengin yoksulu,
Şoför yolcuyu
Ezen ezene
Ciğerlerin sökülmüş
Yürümeye mecalin kalmamış
Kimin umurunda
Herkes bir yol tutturmuş
Gider kendi yolunda
Dinlemez derdini bakkal kasap
Çarşıyı tutmaz evdeki hesap
Bir de çoluk çocuk ev kirası
Ardından elektrik su parası
Kemerleri sıksam da yine
İki yakam gelmez bir araya
Dertler girer bir bir sıraya
Bugüne dek hiçbir şey
Olmadı gönlümce
Soruyorum yaşamak bu mudur sizce?
Söyleyin kaldırım taşları
Bakmayın bana yan yan öyle
Sizin bu tür sorunlarınız yok
Hiç değilse durun durduğunuz yerde
Öyle sessizce…
