bir yürek sonsuz bir ovada kalmış
unutulmuş orada
orada bir ırmak kaç gecede
sanki ovayı değil de yüreği
kaç gecede yüreği
paramparça etmiş
rüzgar ile dağıtmış?
dağılmış parça parça
her parçada ayrı bir yangın
büyümüş yangın hiç durmadan
ve büyüyecekmiş
her şeyi kül edene kadar.
bir yürek hiç durmamak için
çabalamış durmamak için
ağrısıyla geçmiş alevlerin içinden
sanki alevlerin yoklamadığı bir songüz için
geçmiş alevlerin içinden
öylesine is tutmuş öylesine yaralı
öylesine külmüş.
oysa yokmuş öyle bir songüz.
her şey kül.
