Bizimkiler, Cafer ve Ercan Yazgan…

2
386
Bizimkiler, Cafer ve Ercan Yazgan...
Bizimkiler

Pazar akşamlarımızın gönül şenliğiydi Bizimkiler dizisi. Her bir karakter, nasıl da gerçekten biz gibiydi. Kapıcı Cafer, hem Anadolu’dan gelmiş insanın temiz halini, en çok ta, sinekten çıkaracağı yağın kazancını hesaplayan iş bilir günümüz insanını sergilerdi bize.Hepsini de çok severek izlerdik o apartmanın sakinlerinin bizimkilere benzer yaşamlarını. Her birine usta oyuncular yaşam verirdi. Hepimiz o binada yaşıyorduk sanki. Ercan Yazgan, Cafer’den önce ve sonra, pek çok oyunda yer almıştır kuşkusuz. Ama bugün hep Cafer kimliği ile duyurulmakta gidişi. Yitirdiğimizi öğrendiğimde, Bizimkiler’in jenerik müziği çalmaya başladı içimde ve her bölüm sonunda arka planda, müziğe eşlik eden Ali’nin (Atılay Uluışık) bölümün mesajını veren sesini duyar gibi oldum.

Güzin Özipek, Orhan Çağman,

Müziği mırıldandım hafifçe. “İnsanın bedeninde bir radyo- pikap ve fotoğraf makinesi barındırması acı veriyor bazen” diye düşündüm.Çünkü, yaşadıklarımızı ve boşluklarını hatırlamanın yarattığı sızı, ne çok ve hızla eksildiğimizi, sevinçlerimizi ne kadar uzaklarda bıraktığımızı da haber veriyor. Üşüyoruz hep birlikte.

 

 

Güzel mevsimlerin güzel pazar akşamlarının neşesini borçluyduk sizlere sevgili Güzin Özipek, Orhan Çağman, Yaman Okay, Yavuzer Çetinkaya, Savaş Yurttaş, Savaş Dinçel, Ayton Sert, Halit Akçatepe, Oktay Sözbir, Aykut Oray, Selçuk Uluergüven, Latife Saruhan, Mehmet Akan ve Ercan Yazgan…Hepiniz, gökyüzünde yıldızsınız şimdi…

Teşekkür ederim sizlere; hatırlattığınız iyi duygular için….

Ercan Yazgan
PAYLAŞ
Önceki İçerikKırlangıç Ülkesine Son Yolculuk / Şiir
Sonraki İçerikLeonardo Da Vinci’nin Sanatında Yolculuk
Öznur Kanarya
İstanbul’da doğdu, fakat çocukluk ve ilk gençlik yılları Anadolu’nun güzel şehirlerinde geçti. En çok İzmit’i sevdi. Nitekim İzmit Lisesi mezunu olmakla övünür. İzmit’ten sonra sevdiği ikinci şehir Ankara’da, Mekteb-i Mülkiye’de okudu. Emekli Bankacıdır, hala benzer bir konuda çalışmaktadır. Bugüne değin okumayı, yazmayı, müziği hep çok sevdi. Gündelik yaşamın sıradan mutsuzluklarından bunaldıkça, sahibine ulaşmayacak ve ulaşabilecek mektupların yanı sıra, günü güzelleştiren büyük ve küçük şeyleri yazar amatörce. İstanbul’da yaşıyor ama bu şehre çocukluğundaki gibi aşkla bağlı değil. Bu nedenle, yakın bir gelecekte sevdiceği ile birlikte Ege’de, tercihan Datça’da yaşamayı düşlüyor.

2 YORUMLAR