Yol Yorgunu / Şiir

0
155
YOL YORGUNU / Şiir
YOL YORGUNU / Şiir

Kimsesiz kelimelere yükleyip haykırmalı ki ödenmesin hesapları.

Sehpa hazır!

Yaftalar çalışılmış pankartlar üzerinde.

Bir boşluğa haykırmalı ve anlayacak birkaç insan bulmalı sözcükleri.

Riyakâr ressamların süslediği tablolarda aramalı,

Boyası kalkmış sıvası dökülmüş duvarları.

Kalemimi kırdım kendi elimle,

Biliyorum insan böyle aramalı hakikati ötelerde.

Kahve köşelerinde, gazete kupürlerinde,

Onlarca insanın kirli kalemleriyle susmalı.

Kendi lisanınca konuşmalı, yalnızca o doğruyu haykırmalı.

Doğru yalnız! Ona yoldaş olmalı.

Korkmak gerçek! Bildiğim, hissettiğin en acınası karanlık.

Bir gün bize de dokunur ümidiyle beklediğin o anne eli

Hep ötekileştirildi, diğerlerine ait oldu bildiğiniz dünya da.

Saklayın kalemleri kitapları

Duymasın kulakları o canlı tınıyı bir daha

Bir ekran, bir koltuk işte yıkıldı kulen!

Bir tek ışığa mahkûm birçok aydınlığa inat.

Camların ötesinde gördüğün en çirkin surat bizim ki olmalı çocuk

Günün bu vaktinde sokaklara düşen karanlık

Ve senin pencere önündeki yalnızlığın

Bizim ki olmalı yıllar önce.

Hep bir öteye ve evvele mahkûm andan uzak

Hayallerin olmalı geçmişte işleyip gelecekte olgunlaşacak

Böylece ütopya kurulmalı

Tozpembe hayallerle süslü sayfalar doldurmalı

Yıllar sonra uyanıp bu uykudan anlamalısın

Doğru yalnız! Ona yoldaş olmalı.

Korkmak gerçek! Bildiğim, hissettiğin en acınası karanlık.

PAYLAŞ
Önceki İçerikSahibine Ulaşmayacak Mektuplar / ” Yine Bu Yıl Ada Sensiz, İçime Hiç Sinmedi..
Sonraki İçerikSinema Defterim Yeşilçam Yayımlandı
Ziya Keyif
Yazmaya ilkokulda başladım. Hocamın da devam etmem yönündeki telkinleriyle de sürdürdüm. Şiir, öykü, deneme ve şarkılar gibi yazının her alanına el attım. Tiyatro ve Şan eğitimi aldım. Radyo TV Yayıncılığını bitirdim. Marmara Üniversitesi Gazetecilik bölümünü bıraktım. Şuan ilk defa roman yazmayı deniyorum. Ayrıca yarım kalmış müzikalim ve bir kaç senaryo üzerinde çalışıyorum.