Yalnızlığımın Tecellisi Olan Sevdama

0
93
Yalnızlığımın Tecellisi Olan Sevdama
Yalnızlığımın Tecellisi Olan Sevdama

Bu mektup “Yitik Gönlümün Huzurunda” adlı mektubun devamı niteliğindedir.

“Dokunulmasa da görülmese de kalpte yer verilir bazısına, nedensiz….” diyor Üstat Cemal Süreya. Sevmek için illa görmek şart mı? Öyle ise gönüller neden aşık olur, hüzünlü gözlere mi tutulur; yoksa tatlı dillere mi? Galiba hiçbir zaman anlayamayacağım bu çelişkiyi! Şimdilerde “aşk” basit bir sevgi gibi yaşanıyor. Halbuki onu anlatmak bile imkansızdı bir zamanlar… Yaşanırken öğrenilirdi,”seni seviyorum”denilmezdi,utangaç bakışların yere bakmasıydı bu iki sözcüğün izahı! Ne ara bu kadar basitleştirdik;şiirler anlatırdı sevdaları…Bir yerlerde ifade ederdi işte;her insan kendince çözerdi,şiirlerde ki sevda düğümünü…Bir ömürdü sevdalar,zamanlara sigdirilabilecek kadar sığ bir duygu değildi. Etrafimda böyle sevgiler gördükçe yalnızlığıma aşık oluyorum. Gönlüm sızlıyor ama susuyorum. Icim yana yana sana olan sevdamı -bir nedeni de bu korkumdan dolayı- içime hapsediyorum. Bir umutla yaşıyorum işte! İnsanlara karşı umursamaz; hayatla olan yaşama mücadeleme devam ediyorum. Zor evet ama alıştım,bir yerden sonra sevmeye bile başladım. Kimi insanlar umursamaya bile değmiyor çünkü! Mücadele ederken,gönlüm avaz avaz seni haykırırken;dilim sükut ediyor inadına… Bu inadım zıtlıgim beni güçlü kılıyor

Arkadaşlarımdan beni örnek alanlar bile oluyor! Ne kadar doğru veya yanlış bilmiyorum. Sorgulayacak durumda da değilim. Çünkü doğruluk veya yanlışlık olgusunu kabul etmez gönül. … Ateş gibi yakar içini,bir onu bilirim ben! Aklın işidir sorgu sual….Yürek bi sevdayı bilir,bir de tutulan dili! Zaten onu da anlatamaz ….Yaşayan tecrübeyi ne de olsa! Anlatsam anlar mısın cidden yoksa güler geçer miydinn,bilemiyorum….Kendimden ben bile bir şey anlayamıyorum ki sana da açıklayayım…gene içim dolmuş sana, sitemlerim doldurdum kağıdımı! Ne yapayım dil susunca gönülde feryadını böyle dile getirebiliyor anca… Mazeretim yeterli bulamassin belki ama öyle gerekiyor işte bunlar bil yeter bana…. Kalemim bugünlük de tükendi cancagzimm… Bir daha ki hüzün dolu kırgın sözcüklerimle seni anlatıncaya kadar Hoşça kal…
PAYLAŞ
Önceki İçerik15 Temmuz Akşamı, 16 Temmuz Sabahı
Sonraki İçerikŞEB-İ YELDA
Avatar
20 yaşında üniversite öğrencisidir. Tek tutkusu yazmak ve bir gün roman yazarı olabilmek. Bu yüzden kitaplarla yaşar. Çünkü insanı en iyi anlatan tek dostlar onlardır.