Yok olmak adına kaybedilmiş bir yaşam…
Öyle gerçek ki; bazı harfler yan yana durduklarında koskoca bir hayat olmaya yetiyor bazen…
Hangisi daha çok acıtırdı sizi?
Unutulmak mı?
Unutulmaması gerekenleri unutmak mı?
Sevgi içinde boğulmak mı?
Sevgisizlikten gömülmek mi?
Acıtan tüm söylemlere inat gülümsemek, gamzesinden öpmek bir kalbi…
Seninle kalanlara bakmadan, kaybedilenlere düğünler göndermek, bayramlar giydirmek!
Ne kadar adilse her şey, o kadar zindan var her bir boşlukta.
Her sabaha iyicil bir ifadeyle başlayıp, gerçeğin o ihtişamlı yüzünü ayla örtmek, koyuluğa sarılıp beklemek…
Erken vazgeçişlere teslim olmak, ölüm tadında…
Değişik.
Kitaplarinızı da bekliyoruz.