Bir hal alır içini…

Gördüğün rüya gerçek,

Yaşadığın gerçekse rüyadır artık…

Adına yazılmış bir şiir gibi yaşarsın hayatı!

Ezbere yaşanan bir dünyasın artık…

Ellerine verirler bir tomar yalanı!

Avuçların acır, bırakamazsın!

Üstüne yapışır kara gökyüzü…

Gecelere yakışırsın artık…

Yüzüne gülen güneş bile döner sırtını sana!

Sabaha aldanmayasın aman ha!

Bırakırlar seni boşluklarında…

Boşluklarda kaybolmaya hazırsın artık…

Bir yol çizerler, bir çizgi!

Sırtına yüklerler bilinmezleri…

Bir köle gibi,

Senden bekleneni yaparsın!

Geriye doğru yürümeye mecbur kalırsın…

Arkadan bakar kirli elli insanlar…

Uzaklaştıkça hakkında fısıldaşırlar…

Günahlarından kurtuldun haydi yoluna!

Sevabına itaat etmeye başlarsın artık…

Ya gitmez, ya yürümezse ayakların!

Dizlerin acırsa, düşersen yerlere…

Onca acı niye?

Niye bunca tecrübe?

Kimselere tutunmadan kalkarsın artık…

PAYLAŞ
Önceki İçerikDört Duvar
Sonraki İçerikAmerika’da Burslu Okumak İstiyorsun? Neden Olmasın?
Elif Karadaş
1986 doğumlu evli ve iki çocuk annesiyim. Kendimi bildim bileli yazarım hayata, insana ve aşka dair. Çocuk gelişimi mezunuyum fakat edebiyata olan ilgim sebebiyle Eskişehir Anadolu Üniversitesi Türk Dili ve Edebiyatı bölümünü okumaya başladım. Şiir ve yazı yazmayı, vakit buldukça okumayı, fotoğraf çekmeyi de severim.