Nostalji Tramvayı

Bu nostalji tramvayı

Paralel uzanır denize

Tıpkı kentin dağları misali, düz ve mümkün geldiğince sade

Ve susmaz hiç zilleri

Eski lisenin hademesi sanki,

Çocukları çağırır sınıflara

Varyanttan Işıklara

Bizim nacizane travmalarımız gibi bir yerde

Girintili ve çıkıntılıdır fakat,

Dikine uzanır  ruhumuza

Aynı ziller çalar üstelik

Aklımızdan taşşaklarımıza