Mutlu Kimsesizlik / Şiir

0
161
Mutlu Kimsesizlik / Şiir
Mutlu Kimsesizlik / Şiir

konu hiç kimse

hiç kimsenin kimsesizliği

kimsesizliğin hiçliği

hiçliğin çokluğu

çokluğun yalnızlığı

yalnızlığın huzuru

huzurun kısalığı

kısalığın mutluluğu

mutluluğun hiç kimsesizliği…

O kadar sıkış tepiş kalabalıkta,

O kadar sıkış tepiş yalnızlık

sekteye uğrar duyguların,

Başladığın yerdesindir,

Çünkü ilerlemez mutluluk

Bir varmış bir YOKMUŞ gibi

ilerlemez mutluluk

bir varmış bir YOKMUŞ gibi

belki de hiç gelmemiş gibi

olmamış gibi

olmayacak gibi

olmadığı gibi

 

PAYLAŞ
Önceki İçerikAli Rıza Binboğa’ya Saygı Gecesi
Sonraki İçerikAynadaki Suret Kim?
Zühal Öz
Kelimelerin dilini anlayabildiğim müddetçe, dört bucak kelimeler kaçmadığı müddetçe, kalemim yettiğince yazmaya gayret ediyorum. Şu yaşımda, bu yaşımda başladım demeyeceğim. Hep içimde dolaşan harfler var ve dizginleyemediğim zaman çıkıveriyor. Sanatın ayrı bir yeri vardır. Kısa dönemli bir tiyatro geçmişim ardından diksiyon, yaratıcı drama ve beden dili eğitimi derslerini alıp hep mutlu olabileceğim faaliyetlerde bulundum. Üniversite zamanındayken işaret dili eğitimi aldım ve bundan da çok mutlu oldum. Çünkü sanattan sonra insanları anlamanın ve dinlemenin, kavramları ve hayatı anlama açısından iyi ve önemli bir yol olduğunu düşünmekteyim. Çünkü insan düşünebildiği kadar vardır ve neyi, ne kadar yaşayıp gördüyse o kadar düşünebilir. İstanbul (1994) doğumluyum. Yıldırım Beyazıt İlköğretim Okulu’ndan sonra Şeyh Şamil Lisesi’nden mezun oldum. Cumhuriyet Üniversitesi, Antropoloji Bölümü mezunuyum (2017).