Mezar – Öykü

0
57
Mezar - Öykü
Mezar - Öykü

Günaydın.

Sana her gün yazacağımı söylemiştim.

Bu sabah da yazıyorum.

Senden öğrendiğim çok şey var.

Her sabah senin gönderdiğin kahveden içiyorum.

Boşnak kahvesi…

Çok güzel.

Bayramda gönderdiğin kartpostalı aldım.

Çok güzel.

Bu mektubu sana karşılık olsun diye yazıyorum.

Sen benim için çok değerlisin.

Sabah kalkınca ilk işim elimi yüzümü yıkamak ve seni düşünmek oluyor.

Geceleri uyuyamıyorum sensiz.

Umarım annen iyidir.

Hasta olduğunu söylemiştin ya.

Ona bakıyor olmak zor olmalı.

Seni çok özledim.

Bir sesini duymak için neler vermezdim.

Sen benim için çok şey ifade ediyorsun.

Seni düşünmek beni mutlu ediyor.

Senden ayrı kaldığım her günüm acı.

Evdeki sessizlik sen oldun.

Her duyduğum ses sen.

Yalandan bir dünyanın pençesindeyim.

Sensiz üşüyorum.

Her halim, her dokunuşum, her konuşmam sen.

Her duygum senden ibaret.

Gecelerim seninle geçiyor.

Gündüzlerim de.

Gözlerimden sen akıyorsun gece gündüz.

Seni özledim.

Burnumda senin kokun.

Senden ayrıldığım her anım seninle dolu.

Ama YOK’sun.

Gelmiyorsun.

Bir kez sesini duymak için neler vermezdim.

Kulaklarımda senin sesin.

Her an seni dinliyorum.

Her an seni duyuyorum.

Aşk sensin.

Hayat sen.

Evli olduğumuz yıllar boyunca seni aradım.

Yüzün hiç gülmedi.

Şu an gülüyorsun ya, o gülümsemeni görmek için neler vermezdim.

Sen benim için aşksın.

Sen ve aşk…

İki güzel kelime…

Çocuklarıma iyi bakmanı dilerim.

Seni ve çocuklarımı yeniden hissedebilmek için hayatımı feda ederdim.

Ama sen gittin.

Seni her zaman özlüyorum.

İçimde sen ve senin yazdıkların…

Bir pişmanlık duygusu…

Keşke gitmeseydin.

İçimde her zaman sen.

Ve sen gerçek AŞK’sın.

Seni her an aramak istiyorum.

Sesini duymak istiyorum.

Açmıyorsun.

Neyse ki mektuplarıma cevap veriyorsun.

Sana öyle aşığım ki.

Her halim sen.

Her duygum sen.

Karım olarak kalsaydın keşke.

Hiç ayrılmasaydık.

Hata bende.

Duygularımı sana gösteremedim.

İyi bir koca olamadım.

Bir şans daha versen keşke.

Bir şans…

Her halini öyle özledim ki.

İçim seninle dopdolu.

Kalbimde özlemin…

Ve ben hala seninle yaşıyorum.

Seninle kalkıyorum, seninle yatıyorum.

Her anım sensin.

Sen…

Sana aşkım öyle büyük ki.

Keşke gitmene izin vermeseydim.

Sana tek bir sözüm varda onu da söyledim.

Sevdiğim…

Geceleri adını sayıklıyorum.

Her halin, gülüşün, saçların…

Gözümün önünden gitmiyor.

Aynaya her dokunduğumda seni hissediyorum.

Adını sayıklıyorum.

Sen ben oluyorsun.

Ben de sen…

O çılgın hallerini özlüyorum.

Yeniden birleşsek ya?

Yeniden mutlu olsak.

Sen evet desen mesela.

Adlarımızı yan yana yazsak cama.

Durmadan öpsem yanaklarından.

Sevsem, okşasam saçlarını.

Yeniden BİR olsak.

BİR…

Dön bana sevgilim.

Sevdiğim…

Seni özledim.

Dön bana.

Sensiz her anım ölü.

Sensizlik zor.

Can yakıyor.

Sensiz bu mezar can yakıyor.

Sevdiğim…



PAYLAŞ
Önceki İçerikÇok Yaşa Mübeccel
Sonraki İçerikTiyatro Eleştirmenleri, Yılın En İyilerini Ödüllendirdi
Dilara Pınar Arıç
26 Mayıs 1990'da İstanbul'da doğdu. Lisans öğrenimini Fatih Üniversitesi Türk Dili ve Edebiyatı'nda burslu olarak gördü. Yüksek lisans çalışmasını Trakya Üniversitesi'nde Sünbülî Sinan'ın Menasik-i Hac adlı eseri üzerine tamamladı. İngilizce, İspanyolca bilmektedir. İnsomnia'nın Saati ve Gülümse Hayata adlı iki kitabı vardır.