Kalbimi Bağışlayacağım

2
99
Kalbimi Bağıslayacağım
Kalbimi Bağıslayacağım

Kanım durmuyor şimdi damarda durduğu gibi

Oluk oluk akıyor perişan olmuş bileklerim kesilmek üzere

Bir adam ağıt yakıyor pencere de

Rüzgâr soğuk yüzümü üşütüyor kapat camı diyorum

Duymuyor kadın

Evin için de üç dört tane çocuk

Birinin bacağı yok birinin kolu birinin ayağı kısa birinin kalbi sökük

Duyguları fevaran halinde

Ölüm diyordum bir zamanlar anneme

Sanki güzel olucakmış gibi kefen giymek

Her gece babamın vardiyasından dönmesini bekliyordum gözlerim de yaşlar varken

İstediğim ayakkabıyı almıyordu validem

Sorsan yastığın altında gömüsü

Ama bana gelince sanki bütün emekler suyunu çekmiş gibi

Toprak susmuş, pazarda satılmamış mamüller

Akrabalarım uzakta sessiz sakin bir sükunet

Neden hep ağlıyorum

Şeytan bu zamanlar da oyun oynamaz demezler miydi?

Şeytanın oyun oynamadığı zamanlar olsa ya hep

Kırıldım çocukken sonra hiç büyümedim bir anım vardı altı yaşındayken

Doğum günümü kutlamadı annem

Pasta almamıştı yoktu parası

Bağıra bağıra içimden ağlamıştım ben

Bu yaşımda mı kalıcağım derken

Kalıverdim öylece

Yaşlılığım var gelecekte, geçmişte ise çocukluğum

İkisi arasında damarlarım köprü kurmuş gibi

Soluksuz yüzümün astarı o biçim

Aşksız kalışımı saymıyorum bile

Trilyonlarca asır geçmiş sanki üstümden

Bileklerim kesilmeye hazır hale geldiler

İp boynuma takılmak için yapılmış

Kader yalnızlığı sunmuş avuç avuç önüme

Acıktığımda ekmek misali doğramaç yaptım alnıma

Sütü var unu var aşı var

Bilmediğim kara bir büyünün

Yaşı var başı var

Körkütük sarhoş olmak derdindeyim

Nazlı nazlı kadehi tokuştursam aynadaki benle kırışmış kirpiklerime bakıp buruşmuş yüzüme tükürsem

İç çeke çeke yalnızlığın sulhünü paylaşsam

Ah keder ahh sanırsın ki

Altı çocuğuma baba on çocuğuma ana

Beş kocama karı yedi karıma koca

oldum hepsini tek tek ellerimle öldürmüşüm sanki

Bu derdin büyüğü en çürüğü bana mı denk geldi hayat

İki zincirden tasma takıp boynumu bileklerimi kopar kanımın son damlasına kadar narin narin leş kokan ağzımdan çıkacak bir cümlelik ömür kalmasıydı var ettiğim yalnızlık

İlk kez burada söylüyorum sana

Gençliğimi harvurduğum yaşlılığımı savurduğum o özel kişi ipnenin teki

Adamlar sevince güzel seviyo be olum

Aşık olunca kalbim durmuştu be

Nerden bilebilirdim ki ipnelik yapıcak faişe

Aldatmaz sanmıştım

Güliz abla haklıymış olum ipneler

Sevmezmiş seven adam bulun getirin bana

Kalbimi bağışlayacağım.

2 YORUMLAR

  1. Dostum yazmaya devam et. Bu sitemkar ama haklı halin birçok kişinin yaşadığı ama anlatmaya çekindiği durumları özetler nitelikte.Zaten şiiri şiir yapan da iç dinamiklerdir,yaşamdır.Kısacası bizi biz yapan düzenin dışa vurumunu gayet güzel anlatmışsın.Bu yolda ilerlemen dileğiyle.