Yedi Numara’yı hatırlarsınız. 2000-2003 yılları arasında TRT’de ekrana gelen ve evlerimize konuk olmasını sabırsızlıkla beklediğimiz bir yapımdı.

Henüz 9 yaşındayım. Yedi Numara başlamadan önce hazırlıklar başlardı bizim evimizde. Annem çay demlerdi, bir de yanına mısır patlatırdı. Herkes evin en rahat yerine kurulur, Yedi Numara’nın eğlenceli jenerik müziğinin biran evvel başlamasını beklerdi. Müziği duyar duymaz keyiflenmeye başlardım. Aradan yıllar geçti lakin Yedi Numara’yı asla unutmadım. Hayatımdan bir sürü insan geldi geçti, bir sürü dizi yayınlandı bitti. Benim aklımda yalnızca Yedi Numara kaldı. Bir tek Yedi Numara defalarca izlendi.

Yedi Numara ve Zeliha Yenge

Bazen tahayyül ediyorum, mutlu oluyorum. Sanki bir kış günü dışarıdan eve üşümüş bir vaziyette gelmişim. Ortalık perişan, her yerde kar var. Kapıdan içeri bir giriyorum ki, Zeliha Yenge yünden bir hırka bitirivermiş bana. Ocakta demlenmekte olan çayın kokusu yayılmış odaya.

Yedi Numara ve "Armağan – Rüya - Cansu - Ayten"
Yedi Numara ve “Armağan – Rüya – Ayten – Cansu”

Yedi Numara ve “Armağan – Rüya – Ayten – Cansu”

Armağan çıkıyor odanın birinden. Halimi hatırımı soruyor bana. Bir abla, bir anne şefkatiyle yaklaşıyor. Her derdimi dinliyor ve hepsine akılcı çözümler buluyor. Ardından Rüya görünüyor. Yeni bir şiir yazmış, bunalımdan henüz çıktığı için şiiri pek acıklı. Tıpkı siyah beyaz Yeşilçam filmlerindeki karakterler gibi. Okuyuveriyor bir anda şiirini. O sırada Cansu çıkıveriyor ortaya. Ağlayacağı yerde gülüyor bu hüzünlü şiir karşısında. Hepimize muzip bakışlar atıyor, anlaşılan yeni bir şakaya hazırlanıyor. Ayten ise takmış takıştırmış, süslenip püslenmiş türlü hayaller peşinde.

Yedi Numara ve “Recep – Haydar”

Üst kattan Recep ile Haydar iniyor o sırada. Recep Ayten’e laf atıyor, Ayten tahammül edemiyor tabii ki. Herkesin yardım istediği ortak kişi ise Armağan. Haydar ise çok büyük bir deha, dünyanın en temiz kalbine sahip. En sevdiği yiyecek ise dehasını artıran soğan.

Yedi Numara ve Vahit Emmi

Ve evin en heybetli en afili horozu, Vahit Emmi… Kelimeler yetmez Vahit Emmi’yi anlatmaya. Evdeki tüm koçlara ve piliçlere kol kanat germiş, baba olmuş. Hayat ona bir çocuk vermemiş lakin o bir anda en güzel çocuklara sahip oluvermiş.

Bizden bir dizi: Yedi Numara dizisi.
Bizden bir dizi: Yedi Numara dizisi.

Yedi Numara Dizisi

Bizden bir diziydi Yedi Numara dizisi. Benim tek ailemdi. Hala öyledir. Günümüzdeki dizilerden çok farklıydı. Zengin yalılarda, zengin sofralarda, zengin mekanlarda ve zengin rüyalarda yüzen insanların dizisi değildi Yedi Numara. Yedi Numara’da hayaller bizdendi, rüyalar bizdendi, umutlar bizdendi. Oyuncuların hüzünlerine ortak olur, neşeleri ile mutlu oluverir öyle içten gülerdik ki. Uzun süredir hiçbir yapıma içten gülümseyemiyorum. Ne o sıcaklığı hissedebiliyorum ne de o samimiyeti.

İnsanın bir diziyi, oyuncularını aileden kabul ettiği yılları çoktan geçtik. Kendimi şanslı hissediyorum. Hayatımdan bir Yedi Numara geçti ve iyi ki geçti. İyi ki ailem oldunuz Yedi Numaralılar.

Sevgi ve saygılarımla.

PAYLAŞ
Önceki İçerikDerdim Var Sanatımdan Büyük-2 (Wolfgang Amadeus Mozart)
Sonraki İçerikKafka’nın Diyeti
Can Yasa
1991 İstanbul doğumlu. Lisans eğitimini Marmara Üniversitesi Atatürk Eğitim Fakültesi Sosyal Bilgiler Öğretmenliğinde tamamladı. Şu an Marmara Üniversitesinde Tarih Öğretmenliği bölümünde yüksek lisans yapıyor, tez yazıyor. Öğretmenlikte dördüncü yılı, özel bir okulda çalışıyor. Çocukları ve sanatın her türlüsünü çok seviyor.

5 YORUMLAR

  1. Yedi Numara ile ilgili yazdığını görünce o kadar çok sevindim ki anlatamam. Benim de aklımdaydı yazmak. Mükemmel ve hayatımda baştan sonuna kadar ve hatta ara ara tekrar tekrar izlediğim tek dizi. Yedi Numara dizisi hakkında yazdığın için teşekkürler. Günümüzün zaman çalan dizilerinin yanında böylesi güzel ve bir o kadar da anlamlı dizinin değerinin bilinmesi için bu yazının vesile olması dileklerimle.

  2. Ben teşekkür ederim güzel yorumun için. Yedi Numara tümüyle aile sıcaklığı taşıyan, samimi hislerini bize aktarabilen bir diziydi. Günümüzde bu samimiyeti yakalamayı başarmış, Yedi Numara tadında bir tane dizi bile örnek gösteremem. Yedi Numara’ya Sanat Duvarı’nda yer verdiğimiz için çok mutluyum gerçekten. Teşekkürlerimi iletiyorum tekrar.

    • Sanırım sizi ve dizinizi bizlere bu kadar sevdiren, seneler sonra değişmemiş bu bizdenliğiniz. Toplumumuzu tüm halleriyle olduğu gibi gösterip, “bakın, siz busunuz, ve beraber güzel olabilirsiniz”i hiç kimseyi ve hiçbir şeyi kırıp dökmeden söyleyebilen kişiler, böyle güzel bir anma ve bir nevi iade-i itibar yazısının altına da böyle güzel bir yorumu bırakabilirdi.

      Size ve ekibinize teşekkür ederiz bunun için.

      Can Bey, size de bu güzel yazınız için teşekkür ederim. Bu diziyi unutamayan insanlarla yaşadığımızı bilmek güzel.

  3. Ayça Hanım merhaba,
    Yorumunuzu okuyunca gerçekten çok mutlu oldum. Yılların kurmuş olduğu bu sevgi dolu bağ bir ömür boyu devam edecek, hatırlanacaksınız. İyi ki varsınız, iyi ki hafızlarımızda yer etmişsiniz. Bizden de kocaman sevgiler, saygılar 🙂