Mavi Kuşlar / Şiir

0
281
Mavi Kuşlar / Şiir
Mavi kapımın oyuğu kaldı elimde,
elle kapatamadığım…
mavi kuşlar unufak,
uçup gittiler,
unutma beni olup,
saçıldılar dağ başlarına…
ayağımın altı,
uçurum şimdi…
ağsız d/ipsiz…
ip ki;
dolanmış boynuna şiirlerin…
s/en,
en lanetli adamı tüm şehirlerin!!!
yüz karası şairlerin…
bir karanlık okyanus…
kapkara yosun tarlası!!!
d/üşüyorsun…
düşüş ki sonsuz,
çakıla çakıla kara bulutlardan,
yara yara ak göğsünü,
umudun beyaz bulutlarının…
yaka yaka,
yıka yıka…
t/aşıra t/aşıra beni,
benden…
vur kendini h/adi…
vur şiirlerin,
kör kurşunuyla…
vur kendini,
ucuz bir şaraba…
ucuz bir şaraba tav,
ihanetin g/ölgesi…
müste/haktır sana,
bir şiirin en iğrenç,
kuytu sokağında ölmesi…
bir fincan toprağının başına taş…
kırk yıl hatrı olmayan kahveler içilmiş,
soğumuş,
kırkı çıkmış çoktan…
akmaz ki düştüğün,
öldüğün gözden,
sana bir tek zerre yaş…
PAYLAŞ
Önceki İçerikVicdan / Öykü
Sonraki İçerikKelimeler Denizinde Boğulmak
Oruç Erkan
1982 İstanbul doğumlu, aslen Rizeli bir ailenin ortanca çocuğudur. İlk ve ortaokulu İstanbul'un çeşitli ilçelerinde bitirdikten sonra, ailesiyle beraber iş hayatına atılmıştır... Edebiyata şiire ilgisi ilkokul çağlarından beri olmasına karşın gerçek manada yazmaya 2012 yılından sonra başlamış, her kelimede şiirler dökülen bir ırmak iken zaman içinde "Şiir Okyanusu" diye adlandırılmıştır dostları tarafından. Biri köy okullarındaki kütüphanelerde çocukların şiirle daha alakadar olması amacıyla, diğeri şehit ve gazi çocuklarının eğitimine katkıda bulunma amaçlı iki sosyal antoloji projesinde şiirleri yayımlanmıştır. Oruç Erkan, halen sosyal medyada "kendimce karalamaya, pişmeye devam ediyorum" diyor.